Merhaba EVENT: Bareed Mista3jil @ Brussels L-Week

MERHABA PRESENTS. 6/11 :: "Bareed Mista3jil" in aanwezigheid van/en présence de MEEM (Libanon/Liban)

Version française ci-dessous

Graag nodigen wij u uit voor een uniek evenement:

De boekvoorstelling van "Bareed Mista3jil" in de aanwezigheid van twee vertegenwoordigsters van MEEM!

Bareed Mista3jil (“Haastige mail”) is een prachtig boek met 41 persoonlijke verhalen van lesbiennes, biseksuele, queer, en twijfelende vrouwen, en ook transgender personen, uit heel Libanon. Het boek werd eerder dit jaar in mei in het Masrah Al Madina theater in Hamra, Beirut, publiek voorgesteld, en is sindsdien zowel in Arabische als Engelse versie in de boekenhandels in Libanon verkrijgbaar.

Op vrijdag 6 november wordt het boek eveneens in ons land voorgesteld en beschikbaar gemaakt, in de aanwezigheid van twee vertegenwoordigsters van Meem - een ondersteuningsgroep door en voor lesbiennes, biseksuele, queer, transgender en twijfelende vrouwen in Beirut (http://www.meemgroup.org).

De vertegenwoordigsters van Meem zijn in ons land in die periode in het kader van een debat georganiseerd door de LGBT werkgroep van Amnesty International (woensdag 4 november, 19 uur, stadhuis Brussel op de Grote Markt) en van de nu al veel besproken L-week (http://l-week-2009.blogspot.com, http://www.rainbowhouse.be).

De voorstelling van het boek gaat door op vrijdag 6 november om 19 uur in De Pianofabriek: Fortstraat 35, 1060 Sint-Gillis/Brussel - www.pianofabriek.be

Het programma van de avond:

19:00 Voorstelling van Bareed Mista3jil - Door Meem

Met een korte promotievideo voor het boek, een lezing van een aantal verhalen (in het Arabisch, Engels, Frans en Nederlands) en een toelichting door de vertegenwoordig-sters van Meem.

20:00 Screening Pink Camouflage
Door Sarah Bracke, 48min, Frans-Nederlands ondertiteld.
Pink Camouflage is een video-essay waarin aan de hand van interviews met LGBT activisten in Libanon (waaronder Meem) en België, ingegaan wordt op de manier waarop LGBT rechten geinstrumentaliseerd worden voor de “war on terror” en de “botsende beschavingen” en racisme binnen LGBT bewegingen.

21:00 Debat
Na de film gaan de vertegenwoordigsters van Meem in gesprek met Sarah Bracke (NextGenderation), Sarah Avci (SAMV) en het publiek.

Na afloop is er de mogelijkheid om het boek te kopen.

Alvast van harte welkom!

Merhaba organiseert dit evenement in samenwerking met De Pianofabriek, NextGenderation, SAMV, Amnesty International en Regenbooghuis, in het kader van de L-week 2009.



________

français

Merhaba présente, le 6/11: “Bareed Mista3jil”, en présence de MEEM (Liban)

Nous aimerions vous inviter à cet événement unique :

La présentation du livre “Bareed Mista3jil" en présence de deux représentantes de MEEM!

Bareed Mista3jil (“Courriel rapide”) est un livre magnifique composé de 41 histoires personnelles de femmes lesbiennes, bisexuelles, queer, de femmes hésitantes, de femmes transsexuelles, du Liban entier. Le livre a été présenté au grand public au théâtre Masrah Al Madina à Hamra, Beirut. Depuis lors, il est disponible en Arabe et en Anglais en librairie au Liban.

Ce vendredi 6 novembre, le livre sera présenté chez nous, en présence de deux représentantes de MEEM – une association de soutien au et par des femmes lesbiennes, bisexuelles, queer, transsexuelles et hésitantes à Beirut (http://www.meemgroup.org). Il sera disponible dès lors.

Les représentantes de Meem sont en Belgique dans le cadre d`un débat organisé par le groupe de travail LGBT d`Amnesty International (mercredi 4 novembre à 19h, Hôtel de Ville de Bruxelles, Grand Place) et pour la très attendue semaine L (http://l-week-2009.blogspot.com, http://www.rainbowhouse.be).

La présentation du livre se déroulera le 6 novembre à 19h

à De Pianofabriek: 35, rue du Fort, 1060 Saint-Gilles/Bruxelles - www.pianofabriek.be

Le programme de la soirée:

19:00 Présentation de Bareed Mista3jil

Par Meem

Avec une vidéo de promotion du livre, une lecture de quelques histoires (en arabe, anglais, français et néerlandais), ainsi qu`un commentaire par les représentantes de Meem.

20:00 Screening Pink Camouflage

Par Sarah Bracke, 48min, sous-titrés en français et en néerlandais.

Pink Camouflage est une vidéo essai qui nous montre des entretiens avec des activistes LGBT au Liban (dont de MEEM) et en Belgique. Le film nous parle de l`instrumentalisation des droits des LGBT utilisés pour « la guerre de la terreur », « le choc des civilisations » et le racisme au sein des mouvements LGBT.

21:00 Débat

Après le film, les représentantes de Meem entament un débat avec Sarah Bracke (NextGenderation), Sarah Avci (SAMV)et le public.

Il est possible d`acheter le livre à la fin de la séance.

Ali van Jordanië - Mijn leven weer op het goede spoor

Wanneer ik me probeer te herinneren wanneer ik voor de eerste keer het gevoel had dat ik een deel van mezelf moest verbergen van mijn familie, moet ik terug naar 1990, naar een dag dat ik 5 jaar oud was.
Ik was dat weekend aan het logeren bij mijn grootouders, waar ik altijd heerlijk buiten kon spelen in de velden. Mijn grootmoeder gaf me ook de vrijheid en het vertrouwen om dat zonder al teveel toezicht te kunnen doen. Op het bewuste weekend besloot ik na te gaan of datgene wat ik altijd in tekenfilms had gezien, ook werkelijk kon gebeuren. Niet ver van haar huis liep er namelijk een spoorweg, twee keer per dag kwam daar een trein langs. Met spons en zeep in hand liep ik dus naar de spoorlijn. Zou het waar zijn dat je een trein kunt doen uitglijden door zeep op de sporen te smeren?

Langzaam begon ik de zeep op de sporen te smeren. Ik moest mijn spel echter plotseling onderbreken toen ik mijn grootmoeder hoorde vragen wat ik aan het doen was. "Niets!" zei ik, "ik ben gewoon de spoorlijnen aan het schoonmaken!"
Dat was niet de laatste keer dat ik zou moeten liegen over wat ik doe en waar ik van hou. Volwassen worden bleek te betekenen dat ik, net als zoveel anderen, "mijn echte ik" soms moest verbergen van de mensen die me het dierbaarste zijn. Niet omdat ik zelf vind dat er iets mis met me is, maar omdat het in een land waar tradities belangrijker zijn dan wetten, moeilijk is om niet gewoon te doen wat iedereen van je verwacht.

Het zou na die dag nog 16 jaar duren voordat ik de keuze zou kunnen maken over hoe ik wilde leven. Ik zou bij mijn familie kunnen blijven, maar ik was er zeker van dat ze op een bepaald moment mijn seksuele geaardheid zouden ontdekken. Dat zou het einde van mijn leven betekenen. Ik zou ook bij hen kunnen weggaan, een nieuw leven beginnen waarin ik zou kunnen zijn wie ik ben en mezelf redden, maar dat zou niet noodzakelijk een makkelijker leven zijn.

Dat is nu 3 jaar geleden, de dag dat ik mijn eigen leven begon in Jordanië, het land waar ik zo veel van hou. Jordanië is een heel vreedzaam land, en homoseksualiteit is er ook nooit tegen de wet geweest. Maar zoals ik al zei is Jordanië ook een land waar de wet minder belangrijk is dan de traditie. Ik begon een zelfstandig leven op te bouwen, een eigen thuis en mijn eerste baan. Maar het werd niet zo eenvoudig als ik dacht. Een van de eerste dingen die mijn baas me vertelde toen hij me aannam, was dat ik mezelf zoveel mogelijk als een hetero moest gedragen zodat niemand vermoedens zou krijgen over zijn eigen geaardheid. Ook nu nog moet ik een deel van mezelf verbergen want mijn baas is bang dat mensen anders zullen begrijpen dat hij ook homo is!

Als je hierheen zou komen, zou je waarschijnlijk geregeld twee mannen hand in hand zien rondlopen, dat is een heel normaal teken van vriendschap. En waarschijnlijk zou je ook een paar homo jongens in de straat zien wandelen, misschien lopen ze in een van de gay-friendly buurten, of misschien zou je geluk hebben en ben je hier op een donderdag wanneer er een homofuif is. Of misschien zul je ‘s morgens wakker worden, je hetero masker opzetten, je dagelijkse leven leiden en dan ‘s avonds, wanneer je thuis komt, je echte leven weer laten beginnen.

Maar ook dan, als je een avond met hetero vrienden of collega’s doorbrengt, zul je moeten kiezen hoe je je leven wilt leiden. Want als ze je erop betrappen dat je naar een leuke jongen aan het kijken bent en er een opmerking over maken, dan zul je er niets meer aan hebben om te zeggen: "Niets, ik ben gewoon de spoorlijnen aan het schoonmaken!"

[nvdr: Hartelijk dank aan de vertaler]

AVANT-PREMIÈRE au Pink Screens Festival !

Eyes Wide Open (Tu n’aimeras point) de Haim Tabakman

AVANT-PREMIÈRE au Pink Screens Festival !

L’histoire d’amour entre deux bouchers religieux dans le quartier ultra-orthodoxe de Jérusalem. Sentiments auxquels se refuse d’abord Aaron, l’aîné des deux, jusqu’à ce que l’appel de la chair ne puisse plus être contenu par aucune force, fût-elle sociale, familiale ou religieuse. Un regard vibrant d’émotion, de justesse et de puissance sur une passion dévorante avec deux merveilleux acteurs, beaux à couper le souffle.

EYES WIDE OPEN (TU N’AIMERAS POINT) a gagné "Le Grand Prix du Meilleur Film" à la 36ième édition du Festival International du Film de Gand. Ce prix a été remis par le jury de la Compétition Officielle.

En avant-première au Pink Screens Film Festival à Bruxelles, le mardi 22/10 à 19h30 et au Ciné Park à Charleroi, le 29/10 à 20h30.

Journée nationale des LGBT Algériens, trois ans déjà ...

Ali from Jordan: my life back on the track ...

When I try to remember when was the first time I had to hide a part of my personality from my family, it takes me back to 1990, when I was 5 years old!
I remember spending the weekends at my grandparent`s house where I get to play outside away from my grandmother`s eyes. There was a railway close to their house and the train passes by 2 times daily. One day I wanted to try what I see in cartoons. So I took some soap and rubbed the railway lines with it and waited to see if the train will slide when it pass but my game had to stop when I heard my grandmother asking me what I was doing and my answer came : nothing I am just cleaning the railway !

That wasn`t the last time I had to lie about what I like and what I do. I grew up as many others, hiding the true me from the closest persons in my life. Not because I don’t accept my self but because in my country where the tradition plays a stronger role than the law, it’s never easy to not follow what everyone around you expect from you.

It took me 16 years until I had to choose between telling my family my true identity and leaving their house to start a new life by my self where I can be the real me. I knew that they will discover my sexual identity if I stay and I knew it will mean the end of my life so I had to choose to live by my self and struggle in this life in order to save my self and be who I am.

3 years ago, I started my own life in my country which I love, Jordan. Jordan is a very peaceful country where homosexuality has never been illegal. But as I said it’s a country where the tradition plays a stronger role than the law. I started working to live and even there I had to hide a part of who I am even that my boss is gay! The first thing he told me when he hired me is that I have to act straight in order to keep his sexual orientation in the dark.

If you come to my country, you may see two guys holding hands and walking in a sign of friendship. And you may see many gay guys walking in the streets freely or going to gay friendly areas or if you are lucky enough, you would be here on Thursdays when we have a party for gay guys at one of the gay-friendly clubs or maybe you will have to wake up and put on your straight mask and start your daily life, go to work until you go back home then your real life can start. But if you were with your straight friends or coworkers and you were caught checking out a guy, it wont work to say : nothing I am just cleaning the railway.

Big hug & thanks for his text to "Big Star" Ali.

EVENT: Regenboogliefde met vreemde wortels

EVENEMENT Quand les Amours prennent des Couleurs ...

Denemarken: de Spelen, de MENA & de dolle Mina’s (deel 1 )

In juli werd Kopenhagen één groot regenboogdorp: het wereldwijd sportevent voor holebi‘s de Outgames streek neer met in haar kielzog een conferentie over mensenrechten.

Maar naast de helden van de Spelen, had ik het geluk om kennis te maken met een soort helden van een heel ander kaliber: de helden van de MENA-regio.

Kent u het spreekwoord: “deelnemen is belangrijker dan winnen”? Wel deze zomer nam Merhaba deel aan een Seminarie in Kopenhagen waar ik denk deze volkswijsheid meer dan ooit van toepassing is: de MENA Seminar (Middle East & North Africa= Midden Oosten en Noord Africa ). De MENA Seminarie had als doel holebi-organisaties en holebi-activisten uit de MENA-regio samen te brengen en hun ervaringen te laten uitwisselen. Ook Merhaba werd uitgenodigd als Europeese organisatie voor holebi’s met roots in deze regio.

Nu ja … In uw ogen is een seminarie misschien een saaie bedoening waar de ene droogstoppel na de andere zijn Eigen Grote Gelijk verkondigt. Maar dat was dus absoluut niet zo. Een grote pluim voor de Sabaah, de Deense allochtone holebi-organisatie die dit prachtig initiatief nam en ook voor een vlekkeloos verloop zorgde.

Stel je voor: zo een 45 deelnemers uit landen als Marokko, Jordanië, Palestina, Egypte, … ontdekken plots dat ze niet alleen staan in hun strijd voor meer mensenrechten & waardigheid. En hoewel iedere organisatie zijn eigen visie en methodes had ontwikkeld, en ze ook in verschillende stadia verkeerden van ontwikkeling (en dus ook andere noden hebben), bleek er toch een grote gemeenschappelijke behoefte om samen te werken en informatie uit te wisselen. Gedurende 10 dagen leerden we elkaar kennen en ook de organisaties die er vertegenwoordigd waren. En het was bemoedigend om te zien hoeveel energie en wilskracht er aanwezig was bij al die activisten. Want laten we eerlijk zijn …Als er vandaag nog helden bestaan, dan is het volgens mij toch wel duidelijk dat zij het zijn.

In elk geval, hoe embryonaal ook, de kiem voor een gemeenschappelijke samenwerking is ontloken.

Oriëntaalse groetjes


Saïd Al Nasser

Merhaba persbericht: Holebi asielzoekers verplicht hun geaardheid te verzwijgen ... Mardi 7 Juillet 2009 20h19mn 45s

Allochtone holebi's pleiten voor toepassing wet in Nederlandse asielcentra.

In Nederland worden holebi-asielzoekers verplicht om hun geaardheid te verzwijgen in de asielcentra.

Recent trok Secret Garden, een vereniging voor en door holebi-moslims, aan de alarmbel naar aanleiding van een zaak waarbij de asielzoeker Londa bedreigd werd door een groep andere asielzoekers. Dit is jammergenoeg geen alleenstaand geval. Maar het toont ook de grenzen van de opgelegde 'zwijgplicht': Londa is immers transseksueel.

Merhaba vzw, de Belgische vereniging voor en door allochtone holebi's met roots in de Maghreblanden, het Midden-Oosten en Turkije roept op tot het steunen van de Nederlandse organisatie Secret Garden in zijn streven naar een betere bescherming van asielzoekers.

We verzoeken Nederland dan ook zijn verantwoordelijkheid op te nemen, en niet mensen terug in de kast duwen als ze hebben gekozen om zichzelf te zijn, want dit is een heel slecht teken naar mensenrechten toe en heeft ook zware emotionele en psychologische gevolgen.

Maar de gevolgen zijn er ook bij uitbreiding voor holebi's tout court en hele Nederlandse maatschappij. Vanaf het begin moet het duidelijk zijn dat holebiseksualiteit in Nederland kan en mag.

In België worden holebi en transgenders wel beschermd en de wet geldt daar ook in asielcentra. Dit is zelfs expliciet geantwoord geweest in een parlementaire vraag door de bevoegde Minister Arena (Minister van Maatschappelijke Integratie, Pensioenen en Grote Steden). Meer info via de link: http://www.senate.be/www/?MIval=/Vragen/SchriftelijkeVraagPrint&LEG=4&NR=2604&LANG=fr

Om de Nederlandse overheid bewust te maken dat het ook hun taak is om alle asielzoekers in een veilige omgeving op te vangen, roepen we mee op om de petitie te tekenen.

De petitie die te vinden is via de link http://www.gopetition.com/online/28875.html geniet ook de steun van WISH ( Werkgroep Internationale Solidariteit met Holebi's ), het AHHA-project van Fedasil (Aangepaste Hulpverlening voor Holebi-Asielzoekers) en WJNH (Wel Jong Niet Hetero).

Yak Bogazimi (Poésie en Turc / Turkse Poësie)

YAK BOGAZIMI (Gayler)

Hazirim
Senin icin hazirlandim
Los isik beyaz carsaf icinde ben
Yanik esmer tenimde ter damlalari

Ellerin dokunsun silmeden
Bak yaninda titriyorum
Heyecanmi bu korkumu bilmiyorum

Erkeksi kokun yakiyor burun deliklerim
Ve oradan iceri giriyor cigerlerime
Sert tenini opuyor dudaklarim
Ruj izlerim kaliyor boynunda gogsunde

Uzun bekleyisin sonucu bu
Senin gel gitlerin ve tutarsizligin bitti
Simdi gece ikimizide yakiyor
Gunahlar olmayan gogsumden akiyor
Uclarina bak gozlerin orada op gozlerini
Cik yukari tum sertliginle boynumu op

Daha yukari cik bekleme seninim artik
Dudaklarimin arasinda eri yansin bogazim
Teninle karisik icmek istiyorum
son damlana kadar seni

* vertaling naar het Engels van dit gedicht staat bij 1ste reactie
* traduction vers l'anglais se trouve comme première réaction sous ce texte

Hartelijk dank voor de inzending! - Un grand merci au poète!

Vlaanderen verliest Yasmine

Afgelopen donderdag is zangeres en televisiepresentatrice Yasmine overleden op 37-jarige leeftijd.

Voor vele lesbiennes was Yasmine een rolmodel geworden, nadat ze vertelde dat ze op vrouwen viel. Ze had een 6-jaar lange relatie met Marianne Dupon, maar die was in april dit jaar stopgezet.

Dat Yasmine geliefd was, is een understatement. Ze was een creatieve duizendpoot, een BV zonder kapsones. Haar natuurlijke charme, présence en menselijke warmte zal ik als vele andere Vlamingen missen. Eens een toernee, een CD, De Rode Loper, ... inderdaad, zo was er maar één. Een druk én boeiend leven, en toch is ze eruit gestapt.

Ik had het geluk om Yasmine te zien presenteren op een van de gelukkigste momenten die Merhaba mocht meemaken. Ze overhandigde toen de Gouden Ket die we gewonnen hadden en presenteerde die avond zoals zij alleen kon. Naturel.

Vandaag, zowat één jaar later, zit ik zoals vele anderen nu met de grote vraag in het achterhoofd zit. Waarom? Waarom?

Ik begrijp wel dat een relatiebreuk, iets is dat pijn doet. Veel pijn. Maar je leek me zo een sterke dame. Maar je bleek uiteindelijk ook zo broos. Je was mens.

Ik hoop dat je nu rust en geluk zult vinden, Yasmine. Rust zacht.

Oriëntaalse groetjes

Saïd

Chuuuuuuuuuuuuuuuut ! 18/06 ... Pièce de Théâtre/Toneelstuk

Beste,

Graag nodigen wij u uit op donderdag 18 juni 2009, om 20u in De Pianofabriek, voor de premiere van “Chut!” - een theater-dansvoorstelling over liefde, vrouwenliefde, verboden liefde, onmogelijke liefde... of toch niet?

"Chut!" is een co-productie van de allochtone vrouwenorganisatie Caleidoscoop in Molenbeek, de allochtone holebi-organisatie Merhaba en Culturencentrum de Pianofabriek.


Shhhhht …

Met de vinger op de lippen geven we maar al te vaak aan wat verzwegen moet te worden.
Maar wanneer verzwijgen we de liefde, de persoon die we het liefste zien en met gans ons hart beminnen?

"Chut!" gaat over deze verboden liefde.

Lila en Ouna, een Marokkaanse moslimvrouw en een Belgische voelen zich op een duizelig makende manier tot mekaar aangetrokken. Hun liefde zal alles veranderen. Niets is nog zwart en wit. Niets is nog duidelijk. Of toch?

Wie is wie

"Chut!" is een co-productie van de allochtone vrouwenorganisatie Caleidoscoop in Molenbeek (gemeenschapscentrum de Vaartkapoen), Merhaba (organisatie van en voor vrouwen en mannen met roots in de Maghreb, het Midden-Oosten en Turkije, die zich aangetrokken voelen tot mensen van hun eigen geslacht) en de Pianofabriek (het gemeenschaps- en culturencentrum van Sint-Gillis).

Tekst: Malika Saissi
Regie en Choreografie: Milton Paulo
Stemwerk: Barbara Ruffin
Acteurs: Malika Saissi (Lila) en Delphine Dutoit (Ouna)
Muziek: Mounir

De voorstelling wordt gespeeld in een mix van Frans, Arabisch en Nederlands. Er wordt ondertiteling voorzien.

De context

Het theaterstuk “Chut!” is het resultaat van een lang verhaal. Zeven jaar geleden eiste Malika Saissi het onmiddellijke ontslag van haar collega toen ze vernam dat die met een vrouw samenleefde. Hierop volgden maanden, jaren van dagelijkse, vaak verhitte gesprekken tussen de twee vrouwen in een poging mekaar te begrijpen. Vandaag hebben zij, ondanks hun verschillen, een heel intense vriendschapsband.

De eerste versie van “Chut!” (werktitel: Lila & Ouna), droeg Malika aan haar op.

Met “Chut!” snijdt Malika een thema aan dat universeel is: dat van de liefde. Wat het bijzonder maakt is dat het gaat over het bouwen van bruggen, over de verschillen van opvoeding, cultuur, levensvisie, ... heen en dat dit het resultaat is van een proces van innerlijke bevraging en reflectie over haar omgeving, religie, liefde, Anders-zijn, ... .

Een geheel optimistisch stuk is het niet geworden, wel het verhaal van de innerlijke worsteling van twee vrouwen in conflict met zichzelf, met hun omgeving en soms met mekaar.

Met haar allochtone vrouwenorganisatie “Caleidoscoop” in Molenbeek is Malika ondertussen zowat de belangrijkste partnerorganisatie van de allochtone holebi-organisatie Merhaba (www.merhaba.be).

In heel deze weg is het haar geloof die haar kracht heeft gegeven. Malika die met haar man en vier kinderen in Molenbeek woont, heeft het niet altijd makkelijk haar strijd tegen discriminatie - ook die van holebi’s - te verantwoorden. Voor haar is het echter duidelijk:

“Homosexualiteit is in de Marokkaanse gemeenschap nog steeds een sterk taboe onderwerp. Als vrouw en als feministe kom ik op voor alles wat de vrouw kan onderdrukken; als moslima en als burger neem ik het op voor tolerantie en tegen discriminatie en onverdraagzaamheid.

“Chut! is een verhaal over Liefde en daarom hopen we dat het iedereen zal raken. Hoe dan ook opent het de mogelijkheid tot een dialoog over dit zeer gevoelige onderwerp”.

De auteur

Malika Saissi (° 1971)

Malika Saissi, tweede generatie Marokkaanse in Brussel, groeide op als oudste dochter in een familie van 11 kinderen. Ze werd uitgehuwelijkt aan een Berber die zijn verdroogde landerij in het Rifgebergte achterliet voor een betere toekomst in België. Binnen het jaar kreeg Malika haar eerste kind. Het stel leefde de eerste jaren in schrijnende armoede, maar door liefde en heel veel wilskracht, veranderde hun leven. Gesluierd en met vier kinderen stapte ze de wereld in.

Malika werd al snel de spreekbuis van de ouders op de school van haar kinderen en engageerde zich binnen het “Schoolopbouwwerk”. Tijdens het overleg met vrouwen, luisterde ze naar hun vragen, noden en problemen. Ze startte met een vrouwenpraatgroep in haar salon thuis en richtte niet lang erna de vrouwenwerking “Caleidoscoop” op. Ze organiseerde cursussen, activiteiten, werkgroepen en debatten, schreef theaterteksten en regisseerde stukken met vrouwen uit de buurt. Ze hielp de positie van de vrouwen te versterken door hen mondiger te maken, hen bewust te maken van hun vrijheid tot denken en hen de mogelijkheid te geven om zich hun lichaam toe te eigenen en er zich goed in te voelen.

In een poging zichzelf, haar religie en haar gemeenschap beter te begrijpen, verdiepte ze zich in haar eigen cultuur, religie en traditie, bestudeerde maatschappij, politiek en geschiedenis, godsdiensten, kunst en literatuur. Ze ging door een lang proces van zelfanalyse, las, schreef en voerde jarenlang heftige debatten met iedereen die haar pad kruiste. Langzaam ontwikkelde ze haar eigen visie en de sterke identiteit die haar vandaag eigen is.

Malika Saissi is een belangrijke figuur binnen haar eigen gemeenschap en ook voor ons, omdat zij als diep gelovige moslimvrouw religie en emancipatie perfect weet te verzoenen en hierbij een voorbeeldfunctie vervult voor haar gemeenschap. Ze is een vrouw met charisma en wijsheid, sterk maatschappelijk geëngageerd en kritisch. Door haar eigen proces heeft ze een sterke eigen visie ontwikkeld en door wat ze meemaakte werd ze een gedreven, liefdevolle vrouw die extremen schuwt.

Een betere wereld creëren waarin diversiteit, tolerantie en liefde centraal staan en iedereen zich beter in zijn vel voelt, is waar ze elke dag opnieuw voor opstaat.

De actrices/dansers

Malika Saissi (° 1971), cfr. supra.
en
Delphine Dutoit (°1982)

Delphine is al meer dan 10 jaar actief bezig met theater en dans. Ze speelde en werkte mee aan heel wat voorstellingen: o.a. als actrice aan het Rits in Brussel, als danseres bij Fabuleus en als maker en speler van een voorstelling voor theatergezelschap DColT. Hiernaast regisseerde ze ook heel wat projecten met kinderen en volwassenen, gaf workshops en doceerde aan verschillende academies. In 2005 leidde Delphine een buitenlands intercultureel project: aan de hand van woord, beeld en geluid schetsten ze het fictieve en reële theater van kinderen in Dumaguete in de Filippijnen. Momenteel geeft Delphine les Woord aan de Academie van Sint-Agatha-Berchem en Zaventem. De afgelopen jaren werkte ze ook als projectcoördinator Interculturele werking in het Gemeenschapscentrum Everna waar ze instond voor de organisatie van events. Daarnaast heeft ze haar eigen artistieke projecten, in samenwerking met andere kunstenaars.

De regisseurs
Paulo Milton (Brazilië, ° 1977) is danser, choreograaf en danspedagoog. Hij werkte o.a. met Claudio Bernardo en Frédéric Flamand en creëert sinds een paar jaar zijn eigen theater-dansvoorstellingen. Hij is net als Barbara Ruffin (Frankrijk, °1973), film-en theaterregisseuse, lid van Collectif Cil . Samen creëerden ze in 2004 het theaterstuk « J’ai fondu dans mon bain ». Vandaag ondersteunen ze Malika in haar zoektocht met “Chut!”. Voor beiden is samenwerken binnen een sociaal-culturele context, met niet professionele dansers een uitdaging.

Praktische gegevens

Waar: De Pianofabriek, Fortstraat 35, 1060 Sint-Gillis

Wanneer: donderdag 18 juni, 20u

Tickets en reservatie: 02 541 01 70, info@depianofabriek.be

Inkom: 7 euro. Cultuurwaardebons worden aanvaard.

Info
Vragen? Neem contact op met Merhaba: 0488 572 574.

Vrijwilliger Merhaba in Brussel Deze Week ...

Een vrijwilliger van Merhaba staat deze week in de Brussel Deze Week met zijn netwerk. Om alles in 't lang en in 't breed (heel breed zelfs ...) te zien hebben we de pagina hieronder gezet.... :

Merhaba ajoute une touche littéraire au Metro....

10/05 :: Merhaba @ EspaceAnneessens: Brunch, Film & Massages Littéraires.

Cette année encore, la GayPride défilera dans les rues de Bruxelles. La Maison Arc-en-ciel qui participe à l'événement organise en amont, du 8 au 16 mai, une semaine d'activités placée sous le signe de la Solidarité Internationale, le thème retenu cette année. Programme: www.rainbowweek.be

Dans le cadre de la Rainbow Week, Merhaba, la Maison Arc-en-ciel et le Vrouwenraad ont le grand plaisir de vous inviter à une journée pas comme les autres… ce dimanche 10 mai 2009 à 13h00 à l’Espace Anneessens (Métro Anneessens, Entrée Place Fontainas).

11h00 : BRUNCH @ Espace Anneessens (réservation obligatoire)

12h00: FILM 'Zina & Mina Tales'. Seules, un regard interculturel

Ce nouveau documentaire de Saddie Choua raconte des parcours singuliers : six femmes, toutes seules, avec ou sans enfants, hétéros ou lesbiennes.

Des histoires de vies différentes et des origines aussi variées que la Russie, le Congo, l’Italie et le Maroc. C’est ce mélange improbable que Saddie Choua nous offre, en image. Introduction du film par la réalisatrice. Version originale sous-titres FR et NL.



Brunch + film sur réservation obligatoire. P.A.F:5€

10may@rainbowhouse.be

Gsm (Merhaba): 0488 572 574 - (noms et nombre de places souhaités)


14h00 – 18h00 MASSAGES LITTERAIRES

Le concept est simple : une alcôve, un masseur et un lecteur. Vous recevez un numéro qui correspond à l’alcôve qui vous est destinée. Une fois à l’intérieur, un seul mot d’ordre : se laisser glisser dans l’atmosphère faite de mots forts, épicés, engagés, suaves, parfumés. Un massage assis, sur vêtements par des vrais professionnels tandis que nos lecteurs confirmés vous lisent un texte. Les massages littéraires, c’est une approche de la littérature à la fois inédite et originale.

Les librairies Darakan, Les yeux Gourmands et Passa Porta Bookshop proposeront un vaste choix de livres tout au long de la journée. L’occasion de découvrir intégralement les textes choisis pour les Massages Littéraires et bien d’autres encore.
Massages Littéraires: 5 €. Les bénéfices de cet événement seront reversés à une association de défense de LGBTQI en Afrique.

________


Cet événement est une collaboration de la Maison Arc-en-ciel, Merhaba, Vrouwenraad - Maïstra Feel Good – Gazon Massage Corps - La Maison du Livre - De Pianofabriek – Les Yeux Gourmands –Passa Porta Book Store et Darakan.

Contact et renseignements : joelle@rainbowhouse.be - 0476 908 807 et projecten.merhaba@gmail.com - 0488 572 574

Rendez-vous: Espace Anneessens (Métro Anneessens – entrée Place Fontainas).

Au plaisir de vous voir !

L'équipe de Merhaba

Metrostation omgetoverd tot literair massagesalon

Graag nodigen wij u uit op zondag 10 mei 2009 voor een bijzonder dagje Brussel.


In aanloop van de BLGP (Belgian Lesbian & Gay Pride), organiseert het Regenbooghuis de “Rainbow Week” (8 tot 16 mei 2009): een week vol films, debatten, tentoonstellingen, concerten en party's. Thema dit jaar: “internationale solidariteit”. Voor het volledige programma, zie:www.rainbowweek.be

In het kader van deze Rainbow Week, slaan Merhaba, het Regenbooghuis en de Vrouwenraad de handen in elkaar. Het resultaat is een dag om van te snoepen, langzaam, laagje na laagje, met al uw zintuigen.

11:00 : BRUNCH @ Espace Anneessens (verplichte reservatie)


12:00 : FILM 'Zina & Mina tales'. Singles intercultureel bekeken.
De nieuwste documentaire van Saddie Choua is een boeiende patchwork van persoonlijke verhalen van zes vrouwen, allen single, met en zonder kinderen, hetero en lesbienne, met uiteenlopende achtergrond en van diverse origine. Benieuwd wat je krijg je wanneer je een Russin, een Congolese, een Lesbienne, een Marokkaanse, een Italiaanse en een BOM-moeder samenzet?
Met een inleiding van de Vrouwenraad en in aanwezigheid van regisseuse Saddie Choua.

14:00 - 18:00 : LITERAIRE MASSAGES

Het concept is eenvoudig : een intieme ruimte, een masseur, een verteller. U krijgt een nummer dat overeenkomt met de ruimte waarin u wordt verwacht. Eenmaal binnen, is het enige dat u hoeft te doen, u over te geven aan de atmosfeer van de ruimte en de kracht van de woorden die uw verbeelding aanpreken. Wat u krijgt is een massage, u aangeboden door professionele masseurs, die u met zachte, respectvolle aanraking laten ontspannen, terwijl een verteller u een tekst brengt. Verschillende masseurs brengen verschillende vormen van massages, maar allen laten u genieten terwijl u niet eens uit de kleren hoeft. In de verschillende ‘alkoven’, bieden diverse duo’s van masseurs+vertellers een oneindige variatie aan poëtische verwennerijen. Literaire massages zijn een andere benadering van literatuur, in een eerder onuitgegeven vorm.
Daarnaast bieden verschillende boekhandels - Darakan, Les yeux Gourmands en Passa Porta Bookshop – de hele dag een ruime keuze aan boeken aan. Het moment om de met zorg geselecteerde fragmenten die u hoorde tijdens de literaire massage, in boekvorm terug te vinden én om de zovele, voor de gelegenheid uitgezochte andere werken, te ontdekken.
We zijn er van overtuigd dat verhalen, van hier of elders, of ze nu gelezen of beluisterd worden, niet enkel onze geest openen tot onze verbeelding maar ook, meer concreet, tot de realiteit van de andere. We kiezen teksten die het onbekende, de Andere en onze verschillen in beeld brengen. We brengen fragmenten die vragen je open te stellen om de andere beter te kunnen begrijpen, maar ook literatuur puur om het genot van de woorden, om de kracht die ze uitstralen, om de reflectie tot dewelke ze ons dwingen.

Rendez-vous: Espace Anneessens (Metro Anneessens – ingang Fontainasplein).

Brunch + film : P.A.F: 5 €. Verplichte reservatie: 10may@rainbowhouse.be . Gsm (Merhaba): 0488 572 574 - (naam en aantal gewenste plaatsen)

Literaire Massages: 5 €. De opbreng gaat naar een Afrikaanse organisatie die opkomt voor gelijke rechten van LGBTQI (Lesbian, Gay, Bisexual, Transsexual, Queer, Intersex).

__________

Dit evenement is een initiatief van het Regenbooghuis, Merhaba en de Vrouwenraad, in samenwerking met: Maïstra Feel Good – Gazon Massage Corps - De Pianofabriek - La Maison du Livre – Les Yeux Gourmands – Passa Porta Book Store en Darakan.

Perscontact en verdere inlichtingen : joelle@rainbowhouse.be - 0476 908 807 en projecten.merhaba@gmail.com - 0488 572 574 (Merhaba).

30/04/2009 PINK CAMOUFLAGE + MerhaBar Special