Monday, June 29, 2009

Vlaanderen verliest Yasmine





Afgelopen donderdag is zangeres en televisiepresentatrice Yasmine overleden op 37-jarige leeftijd.

Voor vele lesbiennes was Yasmine een rolmodel geworden, nadat ze vertelde dat ze op vrouwen viel. Ze had een 6-jaar lange relatie met Marianne Dupon, maar die was in april dit jaar stopgezet.

Dat Yasmine geliefd was, is een understatement. Ze was een creatieve duizendpoot, een BV zonder kapsones. Haar natuurlijke charme, présence en menselijke warmte zal ik als vele andere Vlamingen missen. Eens een toernee, een CD, De Rode Loper, ... inderdaad, zo was er maar één. Een druk én boeiend leven, en toch is ze eruit gestapt.

Ik had het geluk om Yasmine te zien presenteren op een van de gelukkigste momenten die Merhaba mocht meemaken. Ze overhandigde toen de Gouden Ket die we gewonnen hadden en presenteerde die avond zoals zij alleen kon. Naturel.

Vandaag, zowat één jaar later, zit ik zoals vele anderen nu met de grote vraag in het achterhoofd zit. Waarom? Waarom?

Ik begrijp wel dat een relatiebreuk, iets is dat pijn doet. Veel pijn. Maar je leek me zo een sterke dame. Maar je bleek uiteindelijk ook zo broos. Je was mens.

Ik hoop dat je nu rust en geluk zult vinden, Yasmine. Rust zacht.

Oriëntaalse groetjes

Saïd

Tuesday, June 9, 2009

Chuuuuuuuuuuuuuuuut ! 18/06 ... Pièce de Théâtre/Toneelstuk




Beste,

Graag nodigen wij u uit op donderdag 18 juni 2009, om 20u in De Pianofabriek, voor de premiere van “Chut!” - een theater-dansvoorstelling over liefde, vrouwenliefde, verboden liefde, onmogelijke liefde... of toch niet?

"Chut!" is een co-productie van de allochtone vrouwenorganisatie Caleidoscoop in Molenbeek, de allochtone holebi-organisatie Merhaba en Culturencentrum de Pianofabriek.


Shhhhht …

Met de vinger op de lippen geven we maar al te vaak aan wat verzwegen moet te worden.
Maar wanneer verzwijgen we de liefde, de persoon die we het liefste zien en met gans ons hart beminnen?

"Chut!" gaat over deze verboden liefde.

Lila en Ouna, een Marokkaanse moslimvrouw en een Belgische voelen zich op een duizelig makende manier tot mekaar aangetrokken. Hun liefde zal alles veranderen. Niets is nog zwart en wit. Niets is nog duidelijk. Of toch?

Wie is wie

"Chut!" is een co-productie van de allochtone vrouwenorganisatie Caleidoscoop in Molenbeek (gemeenschapscentrum de Vaartkapoen), Merhaba (organisatie van en voor vrouwen en mannen met roots in de Maghreb, het Midden-Oosten en Turkije, die zich aangetrokken voelen tot mensen van hun eigen geslacht) en de Pianofabriek (het gemeenschaps- en culturencentrum van Sint-Gillis).

Tekst: Malika Saissi
Regie en Choreografie: Milton Paulo
Stemwerk: Barbara Ruffin
Acteurs: Malika Saissi (Lila) en Delphine Dutoit (Ouna)
Muziek: Mounir

De voorstelling wordt gespeeld in een mix van Frans, Arabisch en Nederlands. Er wordt ondertiteling voorzien.

De context

Het theaterstuk “Chut!” is het resultaat van een lang verhaal. Zeven jaar geleden eiste Malika Saissi het onmiddellijke ontslag van haar collega toen ze vernam dat die met een vrouw samenleefde. Hierop volgden maanden, jaren van dagelijkse, vaak verhitte gesprekken tussen de twee vrouwen in een poging mekaar te begrijpen. Vandaag hebben zij, ondanks hun verschillen, een heel intense vriendschapsband.

De eerste versie van “Chut!” (werktitel: Lila & Ouna), droeg Malika aan haar op.

Met “Chut!” snijdt Malika een thema aan dat universeel is: dat van de liefde. Wat het bijzonder maakt is dat het gaat over het bouwen van bruggen, over de verschillen van opvoeding, cultuur, levensvisie, ... heen en dat dit het resultaat is van een proces van innerlijke bevraging en reflectie over haar omgeving, religie, liefde, Anders-zijn, ... .

Een geheel optimistisch stuk is het niet geworden, wel het verhaal van de innerlijke worsteling van twee vrouwen in conflict met zichzelf, met hun omgeving en soms met mekaar.

Met haar allochtone vrouwenorganisatie “Caleidoscoop” in Molenbeek is Malika ondertussen zowat de belangrijkste partnerorganisatie van de allochtone holebi-organisatie Merhaba (www.merhaba.be).

In heel deze weg is het haar geloof die haar kracht heeft gegeven. Malika die met haar man en vier kinderen in Molenbeek woont, heeft het niet altijd makkelijk haar strijd tegen discriminatie - ook die van holebi’s - te verantwoorden. Voor haar is het echter duidelijk:

“Homosexualiteit is in de Marokkaanse gemeenschap nog steeds een sterk taboe onderwerp. Als vrouw en als feministe kom ik op voor alles wat de vrouw kan onderdrukken; als moslima en als burger neem ik het op voor tolerantie en tegen discriminatie en onverdraagzaamheid.

“Chut! is een verhaal over Liefde en daarom hopen we dat het iedereen zal raken. Hoe dan ook opent het de mogelijkheid tot een dialoog over dit zeer gevoelige onderwerp”.

De auteur

Malika Saissi (° 1971)

Malika Saissi, tweede generatie Marokkaanse in Brussel, groeide op als oudste dochter in een familie van 11 kinderen. Ze werd uitgehuwelijkt aan een Berber die zijn verdroogde landerij in het Rifgebergte achterliet voor een betere toekomst in België. Binnen het jaar kreeg Malika haar eerste kind. Het stel leefde de eerste jaren in schrijnende armoede, maar door liefde en heel veel wilskracht, veranderde hun leven. Gesluierd en met vier kinderen stapte ze de wereld in.

Malika werd al snel de spreekbuis van de ouders op de school van haar kinderen en engageerde zich binnen het “Schoolopbouwwerk”. Tijdens het overleg met vrouwen, luisterde ze naar hun vragen, noden en problemen. Ze startte met een vrouwenpraatgroep in haar salon thuis en richtte niet lang erna de vrouwenwerking “Caleidoscoop” op. Ze organiseerde cursussen, activiteiten, werkgroepen en debatten, schreef theaterteksten en regisseerde stukken met vrouwen uit de buurt. Ze hielp de positie van de vrouwen te versterken door hen mondiger te maken, hen bewust te maken van hun vrijheid tot denken en hen de mogelijkheid te geven om zich hun lichaam toe te eigenen en er zich goed in te voelen.

In een poging zichzelf, haar religie en haar gemeenschap beter te begrijpen, verdiepte ze zich in haar eigen cultuur, religie en traditie, bestudeerde maatschappij, politiek en geschiedenis, godsdiensten, kunst en literatuur. Ze ging door een lang proces van zelfanalyse, las, schreef en voerde jarenlang heftige debatten met iedereen die haar pad kruiste. Langzaam ontwikkelde ze haar eigen visie en de sterke identiteit die haar vandaag eigen is.

Malika Saissi is een belangrijke figuur binnen haar eigen gemeenschap en ook voor ons, omdat zij als diep gelovige moslimvrouw religie en emancipatie perfect weet te verzoenen en hierbij een voorbeeldfunctie vervult voor haar gemeenschap. Ze is een vrouw met charisma en wijsheid, sterk maatschappelijk geëngageerd en kritisch. Door haar eigen proces heeft ze een sterke eigen visie ontwikkeld en door wat ze meemaakte werd ze een gedreven, liefdevolle vrouw die extremen schuwt.

Een betere wereld creëren waarin diversiteit, tolerantie en liefde centraal staan en iedereen zich beter in zijn vel voelt, is waar ze elke dag opnieuw voor opstaat.

De actrices/dansers

Malika Saissi (° 1971), cfr. supra.
en
Delphine Dutoit (°1982)

Delphine is al meer dan 10 jaar actief bezig met theater en dans. Ze speelde en werkte mee aan heel wat voorstellingen: o.a. als actrice aan het Rits in Brussel, als danseres bij Fabuleus en als maker en speler van een voorstelling voor theatergezelschap DColT. Hiernaast regisseerde ze ook heel wat projecten met kinderen en volwassenen, gaf workshops en doceerde aan verschillende academies. In 2005 leidde Delphine een buitenlands intercultureel project: aan de hand van woord, beeld en geluid schetsten ze het fictieve en reële theater van kinderen in Dumaguete in de Filippijnen. Momenteel geeft Delphine les Woord aan de Academie van Sint-Agatha-Berchem en Zaventem. De afgelopen jaren werkte ze ook als projectcoördinator Interculturele werking in het Gemeenschapscentrum Everna waar ze instond voor de organisatie van events. Daarnaast heeft ze haar eigen artistieke projecten, in samenwerking met andere kunstenaars.

De regisseurs
Paulo Milton (Brazilië, ° 1977) is danser, choreograaf en danspedagoog. Hij werkte o.a. met Claudio Bernardo en Frédéric Flamand en creëert sinds een paar jaar zijn eigen theater-dansvoorstellingen. Hij is net als Barbara Ruffin (Frankrijk, °1973), film-en theaterregisseuse, lid van Collectif Cil . Samen creëerden ze in 2004 het theaterstuk « J’ai fondu dans mon bain ». Vandaag ondersteunen ze Malika in haar zoektocht met “Chut!”. Voor beiden is samenwerken binnen een sociaal-culturele context, met niet professionele dansers een uitdaging.

Praktische gegevens

Waar: De Pianofabriek, Fortstraat 35, 1060 Sint-Gillis

Wanneer: donderdag 18 juni, 20u

Tickets en reservatie: 02 541 01 70, info@depianofabriek.be

Inkom: 7 euro. Cultuurwaardebons worden aanvaard.

Info
Vragen? Neem contact op met Merhaba: 0488 572 574.

Vrijwilliger Merhaba in Brussel Deze Week ...

Een vrijwilliger van Merhaba staat deze week in de Brussel Deze Week met zijn netwerk. Om alles in 't lang en in 't breed (heel breed zelfs ...) te zien hebben we de pagina hieronder gezet.... :